آیا تهدید مکرون علیه تهران عملی می گردد؟
به گزارش وبلاگ عمومی، فرانسه تهدید کرد که در قبال گام چهارم، فعال کردن مکانیسم ماشه را مورد آنالیز قرار می دهد. در این جهت انگلستان و آلمان هم با او همراه شده اند.
مهسا مژدهی: گام چهارم کاهش تعهدات برجام از سوی ایران، برای اروپائی ها بسیار گران تمام شده و از میانه ابان که روحانی برداشتن این گام را تائید کرد، تا امروز مدام در خصوص کاهش تعهدات از سوی ایران، نق زده اند.
15 آذر قرار است کمیسیون مشترک ناظر بر برجام در وین برگزار گردد و اگر این نشست به جایی نرسد، موضوع مورد اختلاف در برجام به شورای امنیت سازمان ملل منتقل خواهد شد. اما پیش از برگزاری کمیسیون مشترک به ریاست هلگا اشمیت، لودریان به پیشواز رفت و تهران را تهدید به فعال کردن مکانیسم ماشه کرد. این به معنای این است که طرف اروپائی به این نتیجه رسیده که ایران به تعهداتش در برجام عمل نمی نماید. مکانیسم ماشه به معنی بازگشت سریع تحریم های شورای امنیت است و اگر درخواست اروپا به شورای امنیت رفته و در طی سی روز مشکل حل نگردد، تحریم ها برخواهند گشت. در خبرانلاین با نصرالله تاجیک، کارشناس مسائل اروپا به مصاحبه نشستیم و از امکان فعال شدن این مکانیسم سوال کردیم:
اروپا با وجود اینکه خودش اقدامی در جهت حفظ برجام انجام نداده و به نوعی تعهداتش را مسکوت گذاشته، از ایران توقع دارد که بی چون و چرا به تعهداتش پایبند بوده و به همان روش قبلی پیش برود. به نظر شما این تهدیدی که از سوی کشورهای اروپائی صورت گرفته، چقدر جدی است؟
در حال حاضر هر دو طرف، یعنی هم طرف ایرانی و هم طرف اروپائی یکدیگر را تهدید می نمایند. ایران با کاهش تعهدات برجامی خود به دنبال فشار به طرف مقابل است. اروپائی ها هم می خواهند که در این بازی که آغاز شده، دست به یک سری اقداماتی بزنند. الان شرایطی به وجود آمده که هر طرف سعی می نماید بر دیگری تاثیر بگذارد و همه چیز بستگی به این دارد که کدام یک از آنها زودتر از این بازی کنار بکشند. برآورد دو طرف این است که فعلا در برجام بمانند و کوشش نمایند که تاثیری بر طرف مقابل بگذارد. کسی که پیروز به این تاثیر گذاری گردد، برنده است.
با وجود اینکه اروپا کم کاری می نماید، ایران هم باید مسائل اروپا در تقابل با آمریکا و توان محدود این کشورها برای ایستادن مقابل ایالات متحده را در نظر بگیرد. مجموعه شرایط می گوید که در شرایط فعلی ماندن در توافق هسته ای سودمندتر است.
بعضی معتقدند که تهران باید قدم های محتاطانه تری را در قبال بی توجهی اروپا به برجام بر می داشت. قدم هایی که فرانسه و دیگر کشورهای مانده در برجام را نسبت به کار انداختن مکانیسم ماشه، جری نکند. نظر شما در این مورد چیست؟
ایران ضمن اینکه بر اروپا فشار می آورد تا تعهداتش را عملی کند، باید کوشش کند تا برجام باقی بماند. ما نباید هم پیمانان فعلی خودمان را به سمت ترامپ بفرستیم. با اینکار هم او را از انزوایی که به خاطر خرو ج از برجام نصیبش شده، خارج می کنیم و هم باعث شدیم همپیمانان اروپایی و غیر اروپایی ما هم پشت سر ترامپ قرار بگیرند.
منافع ما این نیست که عکس العملی برخورد کنیم. منافع در بهم زدن روابط با اروپا نیست. ما باید بازی خودمان را طراحی کنیم. ما قبول داریم که این کشورها خیلی دستشان باز نیست. برداشت ما این است که آنها اراده قوی هم ندارند. اما در هر صورت ما باید برای ماندن توافق هسته ای کوشش کنیم. البته حقیقت این است که انتظار زیادی از اروپا نداریم. ما فقط می خواهیم این کشورها بر اساس تعهدات و امضایی که نموده اند عمل نمایند و به برجام وفادار بمانند. نمی گردد که اروپا وارد حوض گردد ولی خیس نگردد. آنها باید اراده سیاسی که تبدیل به فعالیت اقتصادی می گردد را پیدا نمایند. متاسفانه ما به خاطر اقتصاد تک محصولی و وابسته به نفتی که داریم، احتیاج به فروش آن و پول نفت داریم. مکانیسم اقتصادی که اروپا راه انداخته باید ساز و کاری باشد که ما بتوانیم حداقل های معیشتی را تامین نموده و بودجه مورد احتیاج برای توسعه داشته باشیم.
اروپا با اظهارات و درخواست های مکرر و بعضا تهدید آمیز، رویکردی مشابه با ترامپ در تحت فشار قرار دادن ایران از خود نشان داده. این رویکرد می تواند آغازی برای انتها برجام باشد؟
من چنین احساسی ندارم که اروپا در حال نزدیک شدن به ترامپ است. آنها خواستار باقی ماندن برجام هستند . ایران می گوید بر اساس بند 36 برجام این اقدامات را انجام داده و برخلاف توافق هسته ای نیست. اروپا همچنان علاقه مند است اما هنوز اراده برای سرمایه گذاری اقتصادی را پیدا ننموده است. حالا ممکن هم هست که این اتفاقات نقطه ای برای آغاز یارگیری های جدید باشد.
اروپائی ها همزمان به دنبال اینستکس هستند و از پیوستن شش کشور دیگر به این طرح ناکارآمد ابراز خوشحالی می نمایند. چرا همزمان دو اقدام متضاد را در دستور کار خود قرار داده اند؟
اروپا با تعاریف خودش علاقه مند به حفظ برجام است و ایران هم با انتظارات خودش . این تعابیر و تعاریف باید یک جایی با انتظارات تلاقی کند. اگر تلاقی نکند، افزایش شکاف و فاصله بین ایران و دیگر طرفین باقی مانده در برجام اتفاق می افتد و چنین فاصله ای به نفع ما نیست. حداقل تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری امریکا یا تا قبل از لغو تحریم های تسلیحاتی ما به سود کشور نیست که برجام را ترک نموده یا باعث برهم خوردن آن شویم.
پیش از این به نظر می آمد که اروپا نسبت به برقراری مجدد مکانیسم ماشه بی تمایل است و ترس آن را دارد که تهران از برجام خارج گردد. به نظر شما حالا این ترس فروکش نموده است؟
مکانیسم ماشه خیلی شفاف نیست. به عقیده من ما نباید بگذاریم که کار به آنجا بکشد. اقدامات ایران هنوز در راستای توافق هسته ای است اما موضوع این است که تلقی وتعاریف افراد و کشورها مقداری با هم متفاوت است و ایران نباید اجازه دهد که این تفاوت ها باعث شکاف میان ما و دیگر شرکا گردد.
23/ 310 312
منبع: خبرآنلاین