سال جاری چه فیلم هایی در اسکار شانس دارند؟ - وبلاگ عمومی

به گزارش وبلاگ عمومی، می گویند ایرلندی مارتین اسکورسیزی بیشترین شانس را برای دریافت اسکار دارد؛ به خصوص اسکار های اصلی موسوم به کیفی ازقبیل بهترین فیلم و بهترین کارگردانی و بازیگری اصلی و مکمل. این فیلم در این بخش ها شانس بالایی دارد.

پولاد امین| وودی آلن گفته: همه ما وانمود می کنیم که نامزد شدن و درنهایت بردن اسکار برایمان اهمیتی ندارد؛ اما همه مان بار ها و بار ها خواب این مجسمه لعنتی را دیده ایم و بار ها و بار ها جلوی آینه دستشویی سخنرانی بعد از اسکار دریافت مان را تمرین نموده ایم.

این بهترین توصیف از اهمیت جایزه سینمایی اسکار است. آن هم از زبان یکی از بزرگان تاریخ سینما که این مجسمه لعنتی را روی استیج کداک تئاتر بار ها و بار ها در دست گرفته است.

جایزه ای با این درجه از اهمیت که حتی کسی، چون مارتین اسکورسیزی هم تا پیش از دریافت آن جای خالی اش را در کارنامه اش احساس می کرد؛ یعنی که فیلم ها و فیلمسازان تمام کوشش شان را برای دریافت آن انجام می دهند.

استودیو ها کمپین های پرهزینه و گران قیمتی برای نامزدکردن فیلم هایشان ترتیب می دهند، کارگردان ها و بازیگران با مصاحبه های گوناگون ارزش های کارشان را به چشم اعضای آموزشگاه می آورند، چه لابیست هایی که به استخدام استودیو ها درمی آیند تا اگر شده درصدی، بله فقط درصدی شانس موفقیت فیلم شان را بالا ببرند.

چه جوایزی که در جشنواره های فصل جوایز و مراسم منتقدان و اصناف سینمایی مطرح نمی گردد و چه تبلیغاتی که در رسانه ها منتشر نمی گردد، همه و همه فقط برای این مجسمه لعنتی.

سال جاری هم دوباره شاهد این بازی بزرگ هستیم؛ به خصوص بعد از اعلام نامزد های گلدن گلوب -که همه ساله نقش گرم نماینده بازی را دارد. حالا هالیوود در انتظار است ببیند آیا نتایج گلدن گلوب در اسکار هم تکرار خواهد شد؟

منظور از هالیوود در اینجا سازندگان و صاحبان 10- 20 فیلم بزرگ سال هستند که جوایز را بین خودشان تقسیم خواهند کرد؛ مثل همه سال های قبلی و بعدی. بیراه نیست که می گویند در هالیوود همه ساله صد ها فیلم ساخته می گردد، اما داوران آموزشگاه انگار هر سال تنها 10- 12 فیلم را می بینند و جوایز را بین این 10-12 فیلم تقسیم می نمایند. سال جاری نیز بی تردید این فرایند تکرار خواهد شد و همان فیلم های آدم های همیشگی (عزیزدردانه های اسکار و فستیوال های دیگر) مجسمه های باارزش لعنتی را بین خود دست به دست خواهند کرد.

می گویند ایرلندی مارتین اسکورسیزی بیشترین شانس را برای دریافت اسکار دارد؛ به خصوص اسکار های اصلی موسوم به کیفی ازقبیل بهترین فیلم و بهترین کارگردانی و بازیگری اصلی و مکمل. این فیلم در این بخش ها شانس بالایی دارد.

درواقع در شب برگزاری مراسم دیدن مارتین اسکورسیزی در حالی که اسکار کارگردانی را در دست دارد یا فراخواندن تمام عوامل اصلی فیلم در انتهای مراسم برای دریافت اسکار بهترین فیلم کسی را چندان شگفت زده نخواهد کرد.

همچنان که اسکار های رابرت دنیرو، آل پاچینو و جو پشی هیچ کس را شوکه نخواهد کرد -با اینکه گلدن گلوب با نادیده دریافت رابرت دنیرو شوک خود را وارد آورده و حالا حتی اسکار هم نمی تواند عوارض این شوک بزرگ را کم کند.

برت آرنولد فیلم ایرلندی را دستاوردی قابل توجه و شگفت انگیز خوانده که ثابت می نماید مارتین اسکورسیزی که یکی از مهم ترین و بهترین فیلمسازان تاریخ سینمای آمریکاست، هنوز هم حرفی برای گفتن دارد و بهترین آثار سینمایی را خلق می نماید. فیلم در سایت متاکریتیک امتیاز 92 گرفته است.

در خصوص فیلم ایرلندی فراموش نباید کرد که از 6 فیلم اسکورسیزی که در قرن بیست ویکم کارگردانی نموده، 5 فیلم کاندیدای بهترین فیلم و کارگردانی سال در مراسم جایزه بافتا، گلدن گلوب و اسکار شده اند! چرا نباید این فیلم که داستان زندگی گانگستری فرانک شیرن را که در ناپدیدشدن یکی از اعضای بزرگترین خانواده گانگستر تاریخ آمریکا نقش داشته است، روایت می نماید، این فرایند را ادامه دهد؟

روزی روزگاری در هالیوود کوئنتین تارانتینو موقعیتی مشابه ایرلندی اسکورسیزی دارد. فیلمی درباره دورانی ملتهب در اواخر دهه 60 که آن را با شورش های دانشجویی فرانسه به یاد می آوریم و البته قتل های چارلز منسون که یکی از قربانیان او شارون تیت همسر رومن پولانسکی بود که داغ خود را بر پیشانی آقای کارگردان گذاشت و او را عمری در متن جنجال ها و حواشی قرار داد.

درباره روزی روزگاری در هالیوود گفته اند نه تن ها یکی از بزرگترین شانس های نامزدی اسکار است، بلکه یکی از بزرگترین شانس های برنده شدن این جایزه نیز هست. به خصوص برای خود تارانتینو، لئوناردو دی کاپریو، برد پیت و مارگو رابی.

استفانی زاخارک از نشریه تایم به این فیلم نمره 100 داده و فیلم جدید تارانتینو را فیلمی حساس و هیجان انگیز توصیف نموده که که توأمان شعف انگیز و مالیخولیایی است. خیال پردازی برای گذشته ازدست رفته و دری که به سوی امکانات فرضی بی شمار بازمی گردد.

تارانتینو که پیشتر دوبار جایزه اسکار را به عنوان نویسنده فیلم هایش دریافت نموده، اما نتوانسته جایزه کارگردانی اسکار را از آن خود کند، به گفته بسیاری از منتقدان شانس زیادی دارد با روزی روزگاری در هالیوود این طلسم را بشکند.

ضلع سوم مثلث فیلم های پرسروصدای سال جاری فیلم جوکر است. ساخته جنجالی و بحث انگیز تاد فیلیپس سازنده سه گانه خماری یکی از جنجالی ترین فیلم های سال بوده که طیف وسیعی از مخاطبان، از تماشاگران کاملا عام تا تئوریسین های شورش فرودستان از آن استقبال نموده اند. جوکر هم در اسکار شانس بالایی دارد.

این فیلم با سابقه جایزه معتبر شیر طلایی ونیز برای تاد فیلیپس، خواکین فینیکس و مارک مارون فرصتی است برای افزودن به سیاهه افتخارات و جوایز کارنامه شان.

منتقدان بسیاری جوکر را ستوده اند. جیم وجودا منتقد IGN به جوکر 100 نمره از 100 نمره ممکن داده و آن را عملکردی عالی، فوق العاده و شایسته اسکار توصیف نموده است که به شکلی کامل، دقیق و عمیق، شخصیت جوکر را منتقل می نماید: یک شاهکار سینمایی فوق العاده در جهانی بتمن است که احتیاج داشتیم تا ساخته گردد.

پس از تماشای فیلم، بسیار هیجان زده بودم. شما هم پس از تماشای آن ممکن است در چند سال آینده فقط درباره این فیلم صحبت کنید.

در شب اسکار اگر جوایز اصلی به فیلم هایی، چون داستان یک ازدواج ساخته نوا بامباک، 1917 ساخته سم مندس، هوانوردان تام هارپر، بمبشل به کارگردانی جی روچ و گربه های تام هوپر برسند، کسی حق تعجب ندارد. داستان یک ازدواج با داستانی درباره کارگردان و بازیگری که درگیر طلاق هستند، کاوشی عمیق در جهانی ذهنی و روانی کاراکتر هایی است که با دشوارترین تصمیم زندگی شان مواجهند.

فیلمی چنان عمیق که اسکارلت جوهانسون حضور در آن را دست سرنوشت می داند، چراکه در شرایطی این نقش را پذیرفته است که بعد از طلاق از همسرش، شرایط او تفاوت چندان زیادی با داستان فیلم نداشت. موفقیت در فهرست کاندیدا های گلدن گلوب شانس فیلم را در اسکار بالا جلوه می دهد.

درام جنگی 1917 به کارگردانی سم مندس با روایت داستانی تکان دهنده از جنگ اول جهانی شانس بالایی برای موفقیت دارد. فیلم ناکجاآبادی را ترسیم نموده که سربازان بریتانیایی در زمینی پر از مین و کمین تک تیرانداز های آلمانی حرکت می نمایند. سم مندس پیشتر با زیبایی آمریکایی، جاده انقلابی و اسکای فال از شانس های اسکار بوده است، اما به نظر می رسد سال جاری نزدیک تر از همواره است به سینمایی ترین مجسمه جهان.

بمبشل با لشکر ستارگانی، چون مارگو رابی، شارلیز ترون و نیکول کیدمن و داستانی تأثیرگذار درباره طرح اتهام تجاوز علیه رئیس کمپانی فاکس نیوز موقعیت تثبیت شده ای در میان فیلم های صاحب شانس دارد، با اینکه رقبای پرتعداد قدر این ساخته جی روچ را از دریافت اسکار دور می نماید. مثل فیلم های خوب پرشمار دیگری که در تمام این سال ها در رقابت قدرتمندان از نگاه داوران دور مانده اند.